Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να παρακολουθήσετε την τοποθέτηση του βουλευτή Βοιωτίας, Ν. Θηβαίου, στην ολομέλεια του κοινοβουλίου στο σ/ν του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Μέτρα για την Προώθηση των Θεσμών της Αναδοχής και Υιοθεσίας»:

Η τοποθέτηση του βουλευτή Βοιωτίας, Νίκου Θηβαίου, από τα πρακτικά της βουλής:

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ – ΙΖ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄ – ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΙΓ΄

Τετάρτη  9 Μαΐου 2018

Αθήνα, σήμερα στις 9 Μαΐου 2018, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.08΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Ε΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΥ.

…………………

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Μάριος Γεωργιάδης): Κύριε Θηβαίε, έχετε τον λόγο. Ελπίζω να είσαστε όσο πιο συνοπτικός γίνεται και, αν μπορείτε, να περιοριστείτε στο πεντάλεπτο.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Το θέμα μας σήμερα θα έπρεπε να είναι τα παιδιά που δικαιούνται να μεγαλώσουν με ασφάλεια και αγάπη σε συνθήκες που μόνο το οικογενειακό περιβάλλον μπορεί να παράσχει.

Θέλω να σας πω ότι έχουν ειπωθεί σχεδόν όλα. Θέλω να μιλήσω λίγο βιωματικά, σε σχέση με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Επισκέφτηκα πρόσφατα σαν Βουλευτής του νομού τις γυναικείες φυλακές Ελαιώνα στη Θήβα. Εκεί, όπως ξέρουμε όλοι, με πρωτοβουλία του Υπουργείου Δικαιοσύνης υπάρχουν οι «μωρομάνες» σε συγκεκριμένο φυλασσόμενο χώρο. Εκεί μια ισοβίτισσα μου λέει: Κύριε Βουλευτά, μετά τα τρία χρόνια αυτό το παιδί τι θα γίνει; Δώστε μου το δικαίωμα να μπορώ να το βλέπω, έστω και στη φυλακή, κάποιες φορές.

Είναι ένα μήνυμα αυτό. Το σημερινό νομοσχέδιο έρχεται πραγματικά να δώσει μια απάντηση, να δώσει την ανθρώπινη διάσταση, αλλά και την ουσιαστική. Θέλω να σταθώ σε ένα άλλο θέμα. Ακούστηκε από αρκετούς ομιλητές της Νέας Δημοκρατίας, και όχι μόνο, σε σχέση με το άρθρο 8: «Τα παιδιά που οι ανάδοχοι είναι ομόφυλο ζευγάρι, όταν θα πάνε στο σχολείο, θα αντιμετωπίσουν προβλήματα».

Συγγνώμη, αλλά αυτή η θέση, πέρα από δογματική, αντιεπιστημονική, χάνει ουσιαστικά και την πραγματικότητα. Υποτιμούνται σήμερα οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία. Τι θα κάνουν; Ό,τι κάνουν οι εκπαιδευτικοί -και μιλώ και σαν εκπαιδευτικός αυτή τη στιγμή της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης- όταν θα δεχθεί μπούλινγκ ένα παχύσαρκο παιδί. Αυτό που θα κάνουν, όταν δέχεται μπούλινγκ μια κοπέλα από ορφανοτροφείο που φοράει τη φούστα μέχρι τον αστράγαλο. Τι θα κάνουν; Θα κάνουν ό,τι αφορά έναν νέο έφηβο ο οποίος αγαπά το μπαλέτο.

Οι εκπαιδευτικοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία ξέρουν και διαχειρίζονται ως εκπαιδευτικοί, ως άνθρωποι, ως συλλογικότητες αυτά τα προβλήματα. Πολλοί λέμε σήμερα ότι είναι δεδομένα κάποια πράγματα. Τι είναι δεδομένο σήμερα πραγματικά; Ότι η πλειοψηφία, αν θέλετε, διαφωνεί με το άρθρο 8; Αυτά είναι τα δεδομένα; Όχι.

Αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι, όλοι γνωρίζουμε τι έγινε το ’83, όταν εφαρμόστηκε ο πολιτικός γάμος. Τι έγινε με τα συλλαλητήρια για τη μη αναγραφή του «χριστιανός ορθόδοξος» στην ταυτότητα. Πάω στα παλιά. Να μην έρθω στα πιο καινούργια. Η κοινωνία προχωράει. Δεν υπάρχουν δεδομένα.

Θέλω να σας πω και κάτι άλλο. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν κερδίζονται με δημοψηφίσματα, όπως κάποιοι ισχυρίζονται.

Και θέλω να σας πω και κάτι άλλο. Στον δημόσιο διάλογο όλοι μιλάμε για τη μοναδικότητα του ανθρώπου και πρώτη απ’ όλους η Εκκλησία και σωστά. Μόνο που στην πράξη από αρκετούς η μοναδικότητα χάνεται και δεν είναι γιατί κάποιος δεν μπορεί να είναι σαν εμάς. Γιατί η μοναδικότητα γίνεται a la carte, εάν δεν είσαι χριστιανός ορθόδοξος, εάν δεν πιστεύεις στο «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», εάν αυτοπροσδιορίζεσαι σεξουαλικά με διαφορετικό τρόπο.

Αυτή η πραγματικότητα, λοιπόν, δεν δημιουργεί δεδομένα. Δεδομένα είναι ποια; Ότι για το σημερινό νομοσχέδιο που συζητάμε, αυτοί που θα προχωρήσουν σε τεκνοθεσία, αυτοί που θα προχωρήσουν σε αναδοχή είναι οι νέοι άνθρωποι κατά κύριο λόγο. Και εμείς ακριβώς έχουμε μια τεράστια ευθύνη απέναντι σ’ αυτά τα νέα ζευγάρια, αυτούς τους νέους ανθρώπους για το πώς θα προχωρήσουν. Και νομίζω ότι εκεί είναι η ευθύνη η δική μας.

Δεν ξέρω πραγματικά εάν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει τη συναίνεση σήμερα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού ή όχι. Για ένα, όμως, είμαι σίγουρος ότι μετά από κάποια χρόνια εφαρμογής, χιλιάδες νέα ζευγάρια και παιδιά θα έχουν να πουν έναν καλό λόγο γι’ αυτήν τη σημαντική απόφαση της Βουλής.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Μάριος Γεωργιάδης): Ευχαριστούμε τον κ. Θηβαίο.