Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε την τοποθέτηση του βουλευτή Βοιωτίας, Νίκου Θηβαίου, για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας «Ίδρυση Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και Άλλες Διατάξεις»:
Η τοποθέτηση του βουλευτή Βοιωτίας, Νίκου Θηβαίου, από τα πρακτικά της βουλής:
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ – ΙΖ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄- ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΗ΄
Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018
Αθήνα, σήμερα στις 26 Φεβρουαρίου 2018, ημέρα Δευτέρα και ώρα 12.08΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Δ΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΝΙΚΗΤΑ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
………………….
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Κύριε Θηβαίε, έχετε τον λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, ειλικρινά όταν άκουσα τον κ. Μητσοτάκη να λέει «θετικό το βήμα της ίδρυσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, αλλά εμείς θα το απογειώσουμε», τρόμαξα, ακριβώς επειδή αναλύσατε στη συνέχεια τι έχει στο μυαλό του ο κ. Μητσοτάκης όταν μιλάει για Πανεπιστήμιο Τεχνολογικών Εφαρμογών.
Σήμερα είχαμε και μία δεύτερη ανατροπή -τουλάχιστον απ’ αυτά που παρακολουθήσαμε στις Επιτροπές τις προηγούμενες ημέρες- σε σχέση με το νομοσχέδιο από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και αυτό από ποιους; Από τους θιασώτες του σχεδίου «Αθηνά» που περιθωριοποιήσαν μια σειρά από ΤΕΙ, που χαρακτήρισαν – το έκανε ο κ. Λοβέρδος- το σημερινό νομοσχέδιο ως συρραφή ρουσφετολογικών ρυθμίσεων.
Είναι άξιο απορίας πραγματικά το γιατί γίνεται σήμερα αυτή η εικονική επίθεση στη δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Μας λένε ότι είναι μια ακαδημαϊκή προχειρότητα, ότι δεν αναβαθμίζει τα τμήματα και τα πτυχία, ότι δεν δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις για τους αποφοίτους στην αγορά εργασίας και ότι είναι ένας ακόμα τροφοδότης της ανεργίας. Τα ακούσαμε όλα αυτά. Επιχείρημα; Κανένα. Και ποιοι τα λένε αυτά; Αυτοί οι οποίοι μας παρέδωσαν ένα μηχανογραφικό με πεντακόσια τμήματα ατάκτως ερριμμένα. Ποιος θα απολογηθεί ειλικρινά γι’ αυτό το φαινόμενο; Ποιος θα απολογηθεί για την ελαφρότητα και την προχειρότητα του σχεδίου «Αθηνά»; Ποιος θα απολογηθεί για το ότι σε πάνω από διακόσια τμήματα δεν όρισαν επαγγελματικά δικαιώματα;
Είναι ανάγκη, όμως, να συμφωνήσουμε σε κάτι: Είναι αναβάθμιση ή όχι η συνένωση των δύο ΤΕΙ σε Πανεπιστήμιο; Υπάρχει ή όχι μια πιο στέρεη ακαδημαϊκή βάση για τις όποιες βελτιωτικές κινήσεις μπορούν να γίνουν; Ας εμπιστευτούμε όχι υποχρεωτικά το Υπουργείο, αλλά τους πανεπιστημιακούς που θα σηκώσουν το βάρος αυτής της υπόθεσης, αυτούς που επί επτά μήνες συζήτησαν, διαλέχθηκαν και έβαλαν τα θεμέλια για τη δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.
Ένα άλλο θέμα που θέλω να θίξω είναι σχετικά με τη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση στο δημόσιο νηπιαγωγείο. Είναι γεγονός ότι δεν ακούστηκε ούτε ένα επιχείρημα με εκπαιδευτικά, παιδαγωγικά ή κοινωνικά κριτήρια ενάντια στην υποχρεωτικότητα της δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης που συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Οι ενστάσεις είναι μόνο συντεχνιακές και τεχνικές και αυτές μάλιστα καταρρίπτονται από την ίδια την πραγματικότητα.
Η υποχρεωτική δεκατετράχρονη εκπαίδευση, εκτός από κυβερνητική θέση είναι θέση του συνόλου σχεδόν των φορέων της εκπαίδευσης και όχι μόνο. Τα στοιχεία της ΕΕΤΑΑ, του θεσμικού συμβούλου της ΚΕΔΕ για το 2017-2018 λένε ότι στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς είχαν εννέα 9.370 παιδιά τεσσάρων έως πέντε. Εκτός δημοτικών δομών -ηλικία ενός έως πέντε ετών- είχαν πάνω από είκοσι χιλιάδες παιδιά. Από πού προκύπτει, λοιπόν, ότι θα κλείσουν οι παιδικοί σταθμοί και θα απολυθούν οι εργαζόμενοι;
Προφανώς ξεχνάμε σκόπιμα ότι μόλις πριν από λίγες ημέρες, στις 16 Φεβρουαρίου, στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας ψηφίστηκε πρόγραμμα χρηματοδότησης για την ίδρυση έως δύο παιδικών – βρεφικών σταθμών στους δήμους με ένα μεγάλο κονδύλι από το ΕΣΠΑ, με έναρξη μάλιστα των υποδομών αυτών μέσα στο 2018 και με πάνω από δυόμισι χιλιάδες θέσεις εργασίας. Αυτά σκόπιμα αγνοούνται. Νομίζω, όμως, ότι είναι καιρός να τα θυμίζουμε και τα τονίζουμε.
Στη συζήτηση για το νομοσχέδιο ένα είναι σίγουρο, ότι υπάρχει μια κοινή συνισταμένη, μια «κόκκινη γραμμή» που διαπνέει τις όποιες αντιπολιτευτικές κορώνες ακούγονται σήμερα. Αυτοί που αμφισβητούν εν μέρει ή ριζικά το νομοσχέδιο τι έχουν κατά νου; Ότι με το νομοσχέδιο αυτό ισχυροποιείται ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης. Αυτό είναι που τους τρομάζει.
Οι όποιες παρεμβάσεις γίνονται προς μια κατεύθυνση, να χαλαρώσει ο δημόσιος χαρακτήρας, είτε αφορά την ίδρυση του Πανεπιστημίου, είτε αφορά την υποχρεωτική δίχρονη προσχολική εκπαίδευση, γιατί κάποιοι ιδιώτες θα χάσουν κάποια συμφέροντα, είτε τα διετή προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης από πανεπιστήμια, που είναι πιθανόν κάποια ιδιωτικά ΙΕΚ να χάσουν το «παντεσπάνι» τους και σίγουρα να δώσει τη δυνατότητα σε χιλιάδες αποφοίτους των ΕΠΑΛ, παιδιά κατά κανόνα λαϊκών στρωμάτων, να καταρτιστούν δωρεάν, με αναβαθμισμένα προγράμματα σπουδών, με πανεπιστημιακή «ομπρέλα».
Αυτή είναι για εμάς η άλλη πλευρά της αριστείας, η αριστεία που δεν περιέχει μόνο την προσωπική δικαίωση και αναγνώριση, αλλά βοηθά στη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων και ενισχύει τη συλλογική προσπάθεια για βελτίωση του μορφωτικού και βιοτικού επιπέδου του λαού μας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Κι εμείς ευχαριστούμε.
………………………………